O grupie analitycznej:

Analityczna psychoterapia grupowa jest formą analizy zachodzących w grupie zjawisk i procesów, odbywających się w sytuacji terapeutycznej, która zapewnia swobodną ekspresję zasadniczych problemów uczuciowych pacjenta, umożliwia ich zrozumienie oraz korekcję jego emocjonalnych doświadczeń.

Spotkania grupy analitycznej odbywają się regularnie w tych samych godzinach i w stałym miejscu. Członkowie grupy rozmawiają na tematy, które akurat ich zajmują. Swobodna wymiana myśli, interakcje między uczestnikami oraz z terapeutą, uczucia i emocje, jakie to wywołuje, zjawiska, jakie zachodzą w grupie, są materiałem, z którego członkowie grupy i terapeuta prowadzący wyciągają wnioski i formułują interpretacje.

Psychoterapia grupowa jest tak samo skuteczna jak psychoterapia indywidualna, a dla niektórych osób może być nawet wskazana:

- których problemy szczególnie przejawiają się w relacjach z ludźmi (także w związkach) lub w ich braku. Argument, że ktoś ma lęki społeczne, jest nieśmiały, wstydzi się większej ilości osób, nie umie się znaleźć w grupie i dlatego terapia grupowa dla niego jest nieodpowiednia, jest raczej sygnałem, że właśnie terapia grupowa jest odpowiednia formą terapii, bo tylko w grupie można przyglądać się tym problemom i nauczyć się je rozwiązywać.

- które czują, że „utknęły w miejscu”, nie mogą ruszyć dalej w swoim życiu, np. nie mogą się usamodzielnić, wydorośleć, rozwinąć skrzydeł, wybrnąć z powielanych życiowych schematów… Tym może pomóc toczący się w grupie tzw. proces grupowy a więc fakt, że rozwój grupy jest nieunikniony, a rozwijająca się grupa niejako wymusza rozwój poszczególnych członków.

- które nie miały do tej pory doświadczeń psychoterapeutycznych, którym refleksja na swój temat póki co przychodzi dość trudno, czują się zablokowane, nie rozpoznają swoich problemów, np. mają różne objawy (lęki, bezsenność, choroby psychosomatyczne…) ale źródło ich jest dla nich zagadką, nie wiedzą o czym miałyby mówić, jakie tematy poruszać, nie umieją sięgać w głąb siebie i dzielić się swobodnie swoimi myślami - w związku z tym liczą na to, że to terapeuta przejmuje inicjatywę, proponuje tematy do rozmowy i wyciąga z nich informacje oraz przydziela zadania, co sprawia, że analityczna terapia indywidualna na wstępie ich rozczarowuje. Takim osobom jest łatwiej odnaleźć się w terapii grupowej, bo to, o czym mówią pozostali członkowie grupy, może pomóc im w otwarciu się na swoje wewnętrzne problemy, może ich poruszyć, obudzić jakieś uczucia i refleksje, podpowiedzieć i wskazać, że mają podobny problem.

- które mają za sobą nieudaną psychoterapię indywidualną, bo trudno było im zaufać terapeucie, przeżywali go jako osobę wrogą, narzucającą, wytykającą błędy… przez co ich terapia stała w miejscu, była zbyt trudna do wytrzymania i zakończyła się niepowodzeniem. Dla nich być może pomocne byłoby bycie w grupie i zobaczenie na podstawie reakcji innych, że to, jak przeżywają terapeutę jest ich osobistym problemem a nie wynika z posiadanych cech terapeuty, a fakt, że członkowie grupy mówią to samo, co terapeuta, pozwoli im łatwiej przyjąć interpretacje jako obiektywne słowa a nie atak, co pozwoli im wreszcie skorzystać z pomocy psychoterapeutycznej.

- które mają ograniczone fundusze, gdyż cena jest konkurencyjna wobec ceny za psychoterapię indywidualną.